http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=315295&cid=4

Σ αυτή τη σελίδα υπάρχει ένα βίντεο.

Ο χώρος είναι τα αμφιθέατρο Χατζηνικολάου του ΤΕΙ Πειραιά.

Ο χρόνος η καταμέτρηση των αποτελεσμάτων των φοιτητικών εκλογών.

Το βίντεο που είναι αναρτημένο στη σελίδα αυτή,

με κάνει να ντρέπομαι,

και μου γεννά την επιθυμία να ζητήσω συγνώμη, από ολόκληρο τον Ελληνικό λαό.

Πήγα σαυτό το χώρο, πρωτοεκλεγμένος εκπαιδευτικός το 1979.

Δούλεψα πολύ σκληρά, τόσο εκπαιδευτικά όσο και συνδιλακιστικά με μία χούφτα άλλους συναδέλφους, και καταφέραμε τα αναξιόπιστα ΚΑΤΕ, να τα κάνουμε Ανώτατα ΤΕΙ.

Στα 33 χρόνια δουλειάς σ αυτά τα Ιδρύματα, γνώρισα χιλιάδες σπουδαστές.

Είμαι από τους λιγώτερο σεμνότυφους εκπαιδευτικούς,

και με τους φοιτητές μου μιλάω, όπως μιλάνε κι αυτοί μεταξύ τους.

33 χρόνια επί 2 εξάμηνα μας κάνουν 66, επί 120 σπουδαστές μας κάνουν  4320.

Τόσα παιδιά πέρασαν από το εργαστήριο μου,

αυτό το κατάντημα που φαίνεται στο βίντεο,

δεν το είχα συναντήσει.

Και δεν μιλώ μόνο για τα συνθήματα γηπέδου.

Ολοι πλέον έχουμε αντιληφθεί ότι οι χουλιγκανς υπάρχουν παντού.

Μιλώ για την εμφάνιση τους, και των μπλέ και των πράσινων.

Αυτό για όσους δεν το κατάλαβαν, είναι στολή.

Στολή στρατού.

Και στη περίπτωση του βίντεο , χυδαίου στρατού.

Τι μόρφωση αλήθεια μπορεί να έχουν πάρει,

ή ποια δυνατότητα έχουν να πάρουν, αυτά τα παιδιά;

Αυτή είναι η νεολαία που θα μας κυβερνήσει αύριο;;

Η στολοφορεμένη και κραυγάζουσα τέτοια συνθήματα;;

Ποιά διαφορά έχουν οι συμμορίες της Ομόνοιας από αυτά τα παιδιά στο βίντεο;;

Αυτή τη χρονιά παρ ότι έχω πάρει σύνταξη,

είχα πάρει ως ωρομίσθιος 2 ώρες μάθημα,

μόνο και μόνο για να έχω μια επαφή με το χώρο που υπηρέτησα με θέρμη τόσα χρόνια.

Το βίντεο που είδα με έκανε ν αποφασίσω.

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΧΩ ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ Μ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΑΝΑΔΙΔΑΞΩ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.

Αλλωστε,

εγώ δύω, κι αυτά ανατέλλουν.

Παίρνω λοιπόν το κόκκινο φεγγάρι μου, παίρνω τα όνειρα μου,

τη ποιότητα του χαρακτήρα μου, όποια και νάναι,

παίρνω και το χαμόγελο των πραγματικών μαθητών μου,

ΚΑΙ ΦΕΥΓΩ.

Αυτοί οι φοιτητές , δεν έχουν σχεση με το δικό μου σχολείο.

Στο δικό μου σχολείο, όλοι μαζί δεξιοί , αριστεροί, πασόκοι, ανένταχτοι,

όλοι,

διεκδικούσαμε και πετυχαίναμε την εξέλιξη των Ιδρυμάτων,

την άνοδο τους, την αναγνώριση τους στο εξωτερικό.

Δεν ξέρω τι κάνουν τα άλλα Ιδρύματα, και άν είναι χειρότερα.

Το δικό μου Ιδρυμα είναι αυτό, δυστυχώς.

ΚΑι ζητώ ταπεινά συγνώμη απ όλους σας,

γιατί δεν μπορεσα ν αποτρέψω αυτό το κατάντημα των παιδιών.

Θέλω να πιστέυω, πως δεν συνέβαλα σ αυτό, ούτε κατά κεραία.

Ομως το οτι δεν κατάφερα να αποτρέψω αυτούς τους φοιτητές, από αυτό το χάλι,

νοιώθω να είναι και δική μου ευθύνη.

ΛΥΠΑΜΑΙ.