Σας παραξένεψε ο τίτλος;
Και μένα θα με παραξένευε, αν δεν είχα τη φαεινή ιδέα, περνώντας έξω από το φαρμακείο της γειτονιάς μου, να θελήσω να μάθω, αν η οικονομική κρίση έχει φτάσει στα .... φαρμακεία!!!
Στην αρχή για πλάκα της λέω, τι ανάγκη έχετε εσείς, οι άνθρωποι αρρωσταίνουν παρά την οικονομική κρίση, όμως η συνέχεια ήταν απολύτως σοβαρή.
Η σοβαρότητα της κρίσης σ εμάς φαίνεται, μου λέει.
Αλλο που δεν ήθελα.
Για πες μου, πως χτυπάει το φαρμακείο η κρίση;
Κατ αρχάς, μου λέει, εδώ και αρκετό καιρό, δεν πουλάμε τίποτε άλλο παρά μόνο φάρμακα.
Σε όλα τα άλλα είδη, καλλυντικά, κλπ. η ζήτηση έχει μηδενιστεί.
Μόνο φάρμακα.
- Αλλά και στα φάρμακα υπάρχει πρόβλημα.
- Δηλαδή;
- Δηλαδή, έρχονται με συνταγή γιατρού, ρωτάνε πόσο κοστίζει η συμμετοχή,
και φεύγουν χωρίς να εκτελέσουν τη συνταγή!!!
- Θα αστειεύεσαι;
- Δεν αστειεύομαι καθόλου.
Αλλοι ρωτάνε τη συμμετοχή και αν ο γιατρός τους έχει γράψει δύο κουτιά, παίρνουν μόνο ένα.
Και είναι και πολλοί, που έρχονται και ζητάνε να πάρουν τα φάρμακα, και να μας φέρουν τη συμμετοχή όταν πάρουν τη σύνταξη.
Εχουμε ανοίξει τεφτέρι!!!
Ο διαλογος είναι απολύτως πραγματικός, και έγινε σε φαρμακείο της Ανω Νέας Σμύρνης, σήμερα το μεσημέρι. Σε μια περιοχή που όσο νάναι, έχει και ένα οικονομικό επίπεδο.
Αναρωτιέμαι τι γίνεται στις "φτωχές" συνοικίες;;
Αν φτάσαμε να είναι οικονομικός δείκτης το φάρμακο, τι μέλλον μπορεί να έχουμε;;
Από την άλλη πάλι, τα πλοια, αεροπλάνα, τραίνα το Πάσχα ήταν γεμάτα.
Τελικά η μόνη εξήγηση φαίνεται ότι περιλαμβάνεται στο χτεσινό άρθρο.
Πάνε σε μία κοινωνία πραγματικά φτωχών, και πραγματικά πλούσιων.
Μόνο που δεν ξέρω, αν οι κοινωνικές ομάδες που θα κληθούν να πλαισιώσουν τις τάξεις των πραγματικά φτωχών, αντέξουν το σοκ, και δεν αντιδράσουν βίαια.
Γιατί τότε, όπως έλεγα και με τη φίλη μου στο φαρμακείο, θα φτάσουμε στο σημείο, τα μαγαζιά να εξυπηρετούν τους πελάτες , όπως τα φαρμακεία τη νύχτα.
Ανάμεσα από κατεβασμένα κάγκελα.
ΚΑι οι κόκκινες, πράσινες, μπλέ, ροζ, μελιτζανί σημαίες που βλέπουμε στις πορείες, και διαφοροποιούν , τρομάρα τους, τους "διαδηλωτές", θα βαφτούν μαύρες.
Οχι με το μαύρο της αναρχίας και της ανυπακοής, αλλά με το μαύρο του πένθους.
Για ένα λαό, που απλωσε την θνητή φτέρνα του Αχχιλέα, σε όλο του το σώμα,
και έτσι έγινε ολόκληρος, ενας θνητός και εύκολος στόχος.
Αθάνατη Ελλάδα, χωρίς Ελληνες.....