1000* γεια σου ρε ηρακλη .

ΓΚΑΡΒ
Επειδή ξέρω ότι θα με διαβάσεις θέλω να σου πω ότι,όπως έχω ξαναπεί σε διάλεξη, στο Πολυτεχνείο ήταν πιο πολύ φοιτητές της επαρχίας που ζούσαν στην Αθήνα, και δεν είχαν κοντά τους γονείς τους .
Εγώ σαν κάτοικος Αθηνών και με πατέρα αριστερό,έφευγα από το σπίτι λέγοντας ότι πάω στη γκόμενα, αλλιώς θα γινόταν μάχη με τους γονείς μου. Σκέψου ότι ο πατέρας μου , ήταν υποψήφιος με την ΕΔΑ σε δημοτικές εκλογές το 1952!, και όσα είχε τραβήξει δεν ήθελε να τα τραβήξω κι εγώ.
Θέλω να πω ότι πιο εύκολα έβγαινε, ακόμα και για χαβαλέ, ό φοιτητής που έμενε μόνος του.
Πάντως η αίσθηση του αληθινού " ήμουν κι εγώ εκεί" είναι πολύ δυνατή φίλε.
Υ.Γ. Ειμαι κάθε χρόνο στη πορεία μαζί με τη γυναίκα μου, με την οποία ήμουνα μαζί και στο Πολυτεχνείο.Και φέτος ήμουνα πάλι 22χρονών!
( Με κανένα μπλοκ! Περπατάμε μόνοι στο πλάι μέχρι τη πρεσβεία, αυτό μόνο.)

οση ώρα το έγραφα, εγραφες εσυ σε μένα;

Ναι φιλε μου την ιδια ωρα γραφαμε .
εγω εγραψα στο ποστ μου την αποψη μου ειμαι σε εκεινο το 10% που δεν μπορει να πει ψεμματα . ουτε να ωραιοποιησει καταστασεις .

τη διάβασα γι αυτό σου έγραψα και το σχόλιο.
Τι να λέμε ρε φίλε;
Εγώ έμαθα και από πρώτο χέρι πως γίνονται οι "ήρωες". Δε μιλάμε για Παναγούλη, Μουστακλή και άλλους, μιλάμε για όσους με μία βόλτα από την εσα βαφτίστηκαν ήρωες.
Ακου λοιπόν ( ελενίτσα και για σένα).
Μέρες πολλές μετά το Πολυτεχνείο, ήρθε ένα χαρτί σπίτι μου, να παρουσιαστώ στην Ασφαλεια, στη Μεσογείων δι υπόθεσην μου.
Χέστηκα. Σκέφτηκα αμέσως το φίλο μιας γνωστής μου που ήταν ασφαλίτης και κοινωνικά τον γνώριζα. Της το είπα για τη κλήση , αυτή με έφερε σε επαφή και εκείνος μου λέει " όταν πας, θα ζητήσεις εκ μέρους μου να δεις τον Καλύβα, και θα του πεις χαιρετίσματα από μένα".
Πήγα λοιπόν κι εγώ στην Ασφάλεια, ανέβηκα στο 4ο και με πήγαν στο Κραββαρίτη.
- Τι είσαι εσύ ρε;
- Από τον κ. Τάδε, είπα αμέσως εγώ, βλέπονταν ένα τύπο χωρίς σβέρκο να έρχεται κατά το μέρος μου.
- Α, τι κάνει ρε αυτός στη Πάτρα;
-Καλά είναι και μου είπε να δώσω χαιρετισμούς στο κ. Καλύβα.
-Καλά, καλά,είχε ήδη ανοίξει μπροστά του ένα φάκελλο. Τι δουλειά είχες ρε στο Πολυτεχνείο.
-Είχαμε ραντεβού με τη γκόμενα, ποιο πολυτεχνείο, στη Στουρνάρη είχαμε ραντεβού.
- Μου δείχνει μια φοτο , εγώ και η γυναίκα μου, ευτυχώς έξω από τα κάγκελα του πολυτεχνείου.
- Αυτή είναι η γκόμενα;
-Μάλιστα
- Και τρεις μερες ρε κωλόπαιδο ραντεβού στη Στουρνάρη έδινες;
-Εεεε
- Καλά πήγαινε στο γραφείο στο διάδρομο αριστερά στο γραφείο στο κ. Καλύβα. Και τι θα γράψω ρε κωλόπαιδο εδώ που άκουγες τα τραγούδια του θοδωράκη όταν πήγες το Πάσχα στο Τύρναβο!
-Εεεε, μουσικός στη φιλαρμονική του Δήμου είμαι κύριε αστυνόμε, τη μουσική άκουγα,δεν έχω δουλειά με τα πολιτικά εγώ, ρωτήστε και το κύριο ...
- Τέλος πάντων πήγαινε από κει.

Εκει που πήγα ήταν ο Καλύβας, του είπα χαιρετίσματα από το φίλο του, είπαμε ότι ο κομμουνισμός μπορεί να είναι καλός αλλά δεν είναι για την Ελλαδα,και άλλη φορά να προσέχω, είπα εγώ είδατε τι μπορούσα να πάθω για ένα αθώο ραντεβού, και μέχρι να βγω από το κτίριο της Μεσογείων είχα χεστεί.
Τέλος πάντων τη γλύτωσα εξ αιτίας του ...,.
Τώρα, αν δεν είχα αυτο το "μέσον", και μου έριχνε μια σφαλιάρα ό φουσκωτός και έγώ αντιδρούσα θα βρισκόμουν στα κρατητήρια και θα ήμουν τώρα μέλος του Συλλόγου των αντιστασιακών περιόδου 67-73!
Αυτό φίλε για να ξέρεις πως γίνανε μερικοί "αντιστασιακοί", αλλά και πόσους χαφιέδες ή "υποστηρικτές " είχε η χούντα.

Πολυ ανθρωπινη αντιδραση Ηρακλη,αυτη ενος νεου που θελει να ζησει και να χαρει την ζωη.Ακομα κι αν μερικοι το εκμεταλλευτηκαν για να το παιξουν ηρωες,ανθρωπινο κι αυτο.Το πολυ-πολυ να εκαναν τον καμποσο στις γκομενες.Οι αλλοι,τα κορακια, που κρωζοντας επεσαν στο μεταπολιτευτικο φαγοποτι,αυτοι σε ποια συνομοταξια κατατασσονται αραγε?

Για το Πολυτεχνειο.
Εισαι απολυτα σωστος και μπραβο σου. Τοτε, οπως και τωρα οπως και παντα, οι περισσοτεροι κοιταζουν την παρτη τους. Το πιο αισχρο απ' ολα ειναι που καποιοι εκαναν και καρριερα εκμεταλλευομενοι τους νεκρους και τους 400 "προβοκατορες".